Gastblog Adinda Keizer

Behoedzaam doe ik één oog open. Het is 2e Kerstdag en eigenlijk wil ik nog helemaal niet wakker worden. Ik kijk op de wekker en zie dat het al 10.00 uur is. Het was gisteren erg gezellig met onze meiden en schoonzoons en we waren pas laat thuis. Dus ik wil nog even lekker blijven liggen.

Maar ja… daar is ze weer! “Je kunt toch niet de hele dag in bed blijven liggen? De honden moeten worden uitgelaten en de kippen moeten worden gevoerd…” Ken je dat? Zo’n vervelend zeurstemmetje? Dat is het stemmetje van je reptielenbrein.

Afgelopen maand startte ik met nieuwe coachtrajecten en twee klanten vertelden dat ze hun ‘stemmetje’ een naam hadden gegeven. En ineens wist ik het! Die van mij heet Gerda.

Gerda en ik hebben een bewogen jaar achter de rug. We hebben best vaak ruzie gemaakt. In februari toen ik voor het eerst de opleiding Train-de-trainer verzorgde zat ze steeds te zeuren: “Kan je dit wel? Waarom moet je wéér iets nieuws doen?” Ik heb toen gewoon niet naar haar geluisterd, want die opleiding was zo ontzettend leuk om te geven.

In de auto naar Nunspeet kregen we steeds vaker ruzie. De reistijd naar het schattige bakhuisje ging mij steeds meer tegenstaan, maar Gerda vond dat ik niet moest zeuren daarover. Uiteindelijk zijn we het samen eens geworden en ben ik per 1 mei verhuist met mijn bedrijf naar Zwolle. Ik wilde de ruimte heel mooi inrichten en Gerda vond dat weer zonde van het geld. Eerst verdienen en dan pas uitgeven, is haar motto.

Uiteindelijk was ik haar zo zat, dat ze niet mee mocht naar Schotland. Ik heb haar achtergelaten op Schiphol en ben alleen op reis gegaan. Wat een verademing! Resultaat van deze fantastische reis was complete innerlijke rust. Wat kun je dan gelukkig zijn!

Dat zinde Gerda natuurlijk niet. Dus toen ik aan de slag ging met de nieuwe website voor BLOEI begon ze echt op me in te praten. “Hoezo alles weer anders? Kan jij nou nooit eens een paar jaar hetzelfde doen? Wat dan als het niet lukt?” Ik werd soms echt een beetje onzeker van haar.

Maar gelukkig kreeg ik in augustus te horen, dat ik echt door moet gaan met BLOEI. Tijdens de uitleg van mijn Human Design, kwam zelfs letterlijk het woord BLOEI naar voren. Ik ben hier om met alles wat ik weet, wat ik kan en wat ik heb ervaren, anderen in bloei te zetten, zodat zij verder kunnen met hun groei. Nou Gerda, lekker puh… Hoe duidelijk wil je het hebben?

Je merkt al dat Gerda en ik een bijzondere verhouding hebben. Maar het gekke is, dat als ik dingen doorzet en doe op mijn manier, dat ze daarna toch wel bijdraait. Voor 2023 hebben we afgesproken dat Gerda alleen langs mag komen, als ik haar uitnodig. Ik ben benieuwd of ze zich aan deze afspraak zal houden…‌

Heb jij ook een “Gerda”? En kun je haar alleen niet aan? Boek een vrijblijvend gesprek in mijn online agenda.

Ondernemende groet,

Adinda Keizer